De Verenigde Naties hebben 2010 uitgeroepen tot Internationaal Jaar van de Biodiversiteit. Dat hebben zij natuurlijk niet zomaar gedaan. Het gaat niet goed met de biodiversiteit op aarde. Ongeveer 40 procent van alle planten en dieren die nu op aarde leven zijn met uitsterven bedreigd. Zodra een soort is uitgestorven komt die nooit meer terug.
En verschillende soorten zijn nodig om de natuur in balans te houden. De snelheid waarop soorten verdwijnen, gaat in de laatste 50 jaar ongeveer 1000 keer sneller dan ooit in het hele bestaan van de aarde. Sneller dus dan het uitsterven van de dinosaurussen. Net zoals over het onderwerp van de klimaatverandering, hebben regeringen wereldwijd afspraken gemaakt om de biodiversiteit te redden. Regeringen uit de hele wereld bespreken eind dit jaar op een VN-top in Japan wat ze kunnen doen om de biodiversiteit te behouden en duurzaam te benutten. Het verlies moet, voor zover mogelijk, vóór 2020 gestopt worden. Hieronder vindt u het artikel dat naar aanleiding van het akkoord van Nagoya verscheen in Knack.
vrijdag 29 oktober 2010 om 20u03
Akkoord op top over biodiversiteit in Nagoya Op de VN-top over de biodiversiteit in het Japanse Nagoya hebben ruim 190 landen een globaal akkoord bereikt om het verdwijnen van plant- en diersoorten een halt toe te roepen en de voordelen van zeldzame soorten eerlijker te verdelen. Soorten verdwijnen op dit moment aan een snelheid die duizend keer hoger ligt dan het natuurlijke tempo, zo waarschuwden de Verenigde Naties. Bovendien is één op de vier zoogdieren, één op de acht vogels en één op de drie amfibieën met uitsterven bedreigd. De gesprekken in Nagoya verliepen erg moeizaam, met noord en zuid die op een aantal punten haast lijnrecht tegenover elkaar stonden. Maar uiteindelijk werd er toch een akkoord bereikt. Er werden twintig actiepunten overeengekomen die de situatie zouden moeten omkeren, onder meer via het uitbreiden van beschermde gebieden en het tegengaan van ontbossing.ABS-protocol
Grootste knelpunt in Nagoya was niet het strategisch plan 2011-2020, maar wel het nieuwe ABS-protocol. Met dat protocol beschikken de ontwikkelingslanden over een nieuw juridisch instrument om te voorkomen dat rijke landen en bedrijven grof geld verdienen aan hun natuurlijke rijkdommen zonder dat ze zelf delen in de winst. Maar de Verenigde Staten zijn als waarnemend lid niet door het protocol gebonden. ABS staat voor Access and Benefit Sharing bij ‘genetische rijkdommen’. De Access is belangrijk voor het rijke noorden, dat een vlotte en verzekerde toegang wil tot de zeldzame soorten en microörganismen, bijvoorbeeld voor de ontwikkeling van medicijnen en cosmetica. De ontwikkelingslanden zetten dan weer vooral in op de Benefit Sharing. Zij hebben het gevoel dat hun natuurlijke rijkdommen al jaren geplunderd worden zonder dat ze daar een cent voor terugkrijgen. Het nieuwe protocol zou ervoor moeten zorgen dat het gebruik van zeldzame soorten aan onderlinge overeenstemming wordt onderworpen. Schauvliege tevreden Vlaams minister van Leefmilieu en Natuur Joke Schauvliege reageerde vrijdagavond zeer tevreden op het akkoord in Nagoya. ‘Na de teleurstelling van Kopenhagen was het leefmilieu wereldwijd dringend toe aan een multilateraal akkoord. In die zin komt de overeenkomst die op de Biodiversiteitstop in Nagoya bereikt is precies op tijd’, aldus de minister. Ze zegt ook als voorzitter van de Europese Raad Leefmilieu erg tevreden te zijn dat de 27 EU-lidstaten met één stem hebben gesproken en ‘actief de weg hebben bereid naar een akkoord’. Maar Nagoya is volgens haar slechts een vertrekpunt. ‘De uitvoering op het terrein kan nu nog grondiger doorgezet worden. Biodiversiteit is geen luxe, maar een noodzaak en een rijkdom. De natuur bepaalt ons voortbestaan als mens’, aldus Schauvliege.
Bij het lezen van dit verslag houden wij ons hart vast voor het lot dat de nog levende soorten op onze planeet te wachten staat. Maar noord en zuid gaan nu toch delen in de winst van de verdere uitbuiting van de natuur.
