Volkstuintjes zijn al lang een verschijnsel aan de rand van steden, waar mensen vaak op een piepklein perceeltje groenten, fruit en bloemen telen als welkome afwisseling op hun leven in een appartement of rijhuisje zonder tuin. Je vindt de tuintjes op de meest onmogelijke plaatsen: spoorwegbermen, braakliggende terreinen, oude leegstaande fabriekspanden, bermen van snelwegen, een enkele keer zelfs midden op een rond punt in de stad. Vaak zijn ze tijdelijk, in afwachting van … De typische volkstuinder draagt een blauwe overall, is gepensioneerd en staat steunend op zijn spade of riek aan zijn buur uit te leggen hoe hij grotere prei, dikkere ajuin of lekkerder wortelen kweekt dan al de anderen. Sommige volkstuintjes zijn echte pareltjes, andere hebben meer gemeen met een sloppenwijk in Azië of Zuid-Amerika. Een paar gemeentebesturen hebben aandacht voor dit fenomeen en verlenen er ook de nodige steun aan. Vaak met een prachtig resultaat als beloning. Ook al zijn er weinig steden in het Pajottenland, het verschijnsel volkstuintjes komt er voor. In gemeenten als Sint-Pieters-Leeuw, Dilbeek, Roosdaal, … kan je ze vinden. Ze zijn een maatschappelijk fenomeen en veel meer dan enkel het kweken van een beetje gezonde groenten voor eigen gebruik.