VZW Dorp

Olifantenpapier

oli_1.jpg

Ik ben Meneer Olifant, de enige levende papierfabriek van de wereld.

oli_2.jpg
Ik leef in het oerwoud dat vroeger veel voedsel bevatte.
oli_3.jpg

Nu zijn er teveel mensen op aarde die zelfs het kleine beetje beschikbare bos kappen.
Dat betekent dat er voor mij te weinig eten overblijft.

oli_4.jpg

Omdat ik het grootste zoogdier op het land ben, heb ik altijd honger en ga ik op zoek naar eten waar de mensen leven en boeren.
De mensen worden bang en proberen me te verwonden en te verjagen om hun eten te beschermen.

oli_5.jpg

Met als gevolg dat veel van mijn familieleden en veel familieleden van de mensen worden gedood.

oli_6.jpg

Nu hoor ik dat de mensen mijn mest verzamelen op rijstveldjes en aan de rand van het bos waar ik rondzwerf.

oli_7.jpg

Als volwassene met ‘s werelds grootste trek, eet ik gemiddeld 180 kg voedsel en ga ik 16 keer per dag naar het toilet.
Mijn dieet bevat veel vezels en zo ook de mest.

oli_8.jpg

En ze drogen de mest in de zon en koken het gedurende een hele dag om de bacteriën te doden.

oli_9.jpg

Dan klutsen ze de mest tot een pulp in een reusachtige menger die kleiner is dan ik ben.

oli_10.jpg

De pulp wordt op een zeef gedaan die in een watervat is ondergedompeld.
Magisch genoeg wordt er een vel papier gevormd uit mijn mest zonder dat er bomen worden gekapt of er schadelijke chemicaliën worden toegevoegd, zoals sommige grote papierfabrieken doen!

oli_11.jpg

Een schroefpers perst het water eruit maakt mest tot dunne velletjes papier.
Uit elke 10 kg van mijn mest, worden bijna 660 vellen A4 papier gemaakt.

oli_12.jpg

Het natuurlijke in de schaduw gedroogde papier wordt tussen twee zware rollen geleid om het papier te strijken.
Ik heb nooit geweten dat mijn mest papier kon geven dat de mensen in  mijn leefomgeving banen opleverde.

oli_13.jpg

Mij is verteld dat als de mensen werk hebben door het maken van papier en andere producten uit mest, hun kinderen aan hun ouders zullen vertellen mij niet meer neer te schieten. Ik denk dat we gelukkig samen kunnen leven.

oli_14.jpg

Beste kinderen,
Dit verhaal is speciaal voor jullie geschreven zodat jullie mij helpen te overleven in de toekomst.
Ik ben nu hulpeloos!
Het zijn alleen jullie en jullie familieleden die mijn kinderen en hun kinderen kunnen helpen om jullie kleinkinderen te ontmoeten.

Stichting Papiergeschiedenis Renkum-Heelsum